Miedź zajmuje bardzo ważne miejsce w walce ze zmianami klimatycznymi.
Nie sposób przecenić roli tego surowca w procesie dekarbonizacji. Każdego roku w Europie cztery tony miedzi są produkowane, poddawane recyklingowi i używane do tworzenia produktów o wartości dodanej. Wszystkie te działania wymagają energii. Z drugiej strony stanowią one jednocześnie podwaliny pod odbudowę gospodarek uprzemysłowionych oraz nowe technologie niezbędne do budowania gospodarki niskoemisyjnej.
Europejski przemysł miedziany opracował strategie umożliwiające znaczne ograniczenie użycia węgla w sektorze przemysłu przetwórczego, mieszkaniowym i usługowym.
Do 2020 roku strategie te mogą przyczynić się do ograniczenia emisji CO2 o 130 milionów ton rocznie.
Liczba ta powinna stopniowo wzrastać i do 2050 roku możliwe jest ograniczenie całkowitej ilości emisji CO2 w Unii Europejskiej o 25% — czyli o ponad 1,1 miliarda ton rocznie — w porównaniu do poziomu z 2011 roku.
Europejski przemysł miedziany opracował i realizuje ponadto strategie ograniczania swoich własnych emisji ditlenku węgla. Dzięki znacznym nakładom kapitałowym przemysł produkcji miedzi pomyślnie ograniczył emisję CO2 poprzez zmniejszenie zużycia energii o 60% względem 1990 roku. Producenci miedzi są zgodni co do chęci kontynuowania tych wysiłków i będą informować na bieżąco o swoich postępach.
Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, należy pobrać raport “Copper’s contribution to a low-carbon future – A plan to decarbonise Europe by 25 percent”.
W skali globalnej podobne inwestycje w strategie oparte na użyciu miedzi mogłyby do 2030 roku zredukować emisje ditlenku węgla na świecie o 16%. Oznaczałoby to redukcję emisji CO2 o 5,7 miliarda ton oraz oszczędności na poziome 860 USD rocznie na kosztach energii.